- qayğıkeş
- sif. Qayğı çəkən, qayğı göstərən, qayğıya qalan. Əli dayandı, sifətinə qayğıkeş bir görkəm verdi. İ. Ş.. Fədakar, qayğıkeş bağbanı varsa; Bir gülü solsa da, min gül bitirər. Şəhriyar.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
qayğıkeş
Look at other dictionaries:
cülməqayğı — (Ağcabədi, Bərdə, Tərtər) qayğıkeş. – Cülməqayğı arvadına deyir ki, xörəx’ pişir yeəx’, sıfrada xörək’ ha:zır olan vaxdı bir nəfər gəlir, cülməqayğıya deyir ki, qonşunun ulağı doğufdu, nə quyruğu var, nə də qulağı. Burda cülməqayğı əlin çörəx’dən … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kəlkün — (Qarakilsə) xeyirxah, qayğıkeş. – Əli çox kəlkün adamdı, yəqin tanıyarsı͂:z … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
müvazib — ə. 1) səyli, çalışqan; 2) səbatlı; 3) qeydə qalan, qayğıkeş; 4) göz yetirən; gözətçi … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ailəcanlı — sif. Öz ailəsini çox sevən, onun qeydinə qalan, ailəsinə yaxşı baxan. Ailəcanlı kişi. – <Müəllim:> Qonşu, görürəm, siz doğrudan da əsil qayğıkeş, ailəcanlı bir yoldaşsınız. M. C.. Həmişə evcanlı, ailəcanlı; Kişilər xoş gəlir çox qadınlara … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cümləqayğı — sif. və is. Hamının dərdini çəkən, hamıya qayğı göstərən, canyandıran, qayğıkeş. Cümləqayğı adam … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
doğruçu — sif. Yalan sevməyən, həmişə düz danışan, düzlük sevən, düzünü deyən, həqiqətçi; həqiqət, düzgün iş tərəfdarı. Doğruçu adam. – Dövlət o qədər diqqətli və qayğıkeş olmalıdır ki, onun məmurları məhkəmə işlərində fövqəladə ədalətli, doğruçu və haqq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qayğıcıl — sif. Çox qayğıya qalan, çox qayğıkeş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qayğılı — sif. 1. Qayğısı olan, qayğı çəkən. Qayğılı ana. – Qayğılıya söhbət haramdır. (Ata. sözü). // Qayğıkeş. Sevən həm qayğılı, həm də qayğısız; Sevin – səninkidir bu boyda aləm. M. Araz. 2. Qəmli, kədərli, qüssəli, fikirli. Səfasız sufi daim… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vüqarlı — sif. Öz heysiyyətini, mənliyini qoruyan; təmkinli, təşəxxüslü, ağır, başıuca, məğrur. Vüqarlı adam. – Baş başa çatılmış bu qoca dağlar; Vüqarlı qəlbimtək bu uca dağlar. S. V.. <Möhsün müəllim:> Necə ola bilər ki, o vüqarlı müəllim, 300… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xeyirxah — sif. <ər. xeyir və fars. xah> Başqasının və hamının yaxşılığını istəyən, başqalarına kömək edən, yaxşılığa çalışan; qayğıkeş. Xeyirxah adam. – <Almaz Xanımnaza:> Şərif çox yaxşı adam imiş, ana. Mən heç gözləməzdim. İşlək, çalışqan,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
